CARMINA MACARONICA SELECTA

"Quid contentandum nisi contentamus amigos? / Hoc mihi servitium facias, tu deinde comanda, / nam, giandussa mihi veniat in culmine nasi, / ni pro te posthac Paradisos mille refudem", Baldus, V, 9, 295-298

sábado, 15 de agosto de 2020

EL EMBLEMA MACARRÓNICO "OTIOSITAS VITANDA": Traducción (X)

 

Tomando la palabra el maestre mayor de los gatos,

Con gran gravedad le dice a Vulcano lo que se sigue:

“Ninguno de los nuestros quisiera -mandato es ajeno-

Usurpar, Vulcano, vuestras grandes faenas.                    190

Aquí nos han colocado, a pura fuerza ligados

En estos palos, y de blanda cuerda impedidos,

Contra la voluntad nuestra por ambas cosas forzados.

Nos ofrecieron una opípara cena primero,

Y muy de mañana en la boca pusiéronnos el almuerzo    195

que nuestro apetito en tal ocasión estaba anhelando,

A saber, unas lonjas de puerco con pan de ese día.

No apetecemos las manzanas de las arboledas,

Y no se usa a perros o gatos darles pepinos,

Ni al león hierbas, ni al fortísimo toro las carnes,           200

Ni al buey lagartos, ni jamás heno a la cigüeña,

Ni a la mula moscas, ni al camaleón la cebada,

Ni la que cría sustenta al niño con sólido pasto,

Y nadie da la leche del pecho a un mísero viejo,

A no ser la piadosa romana que a su padre preso        204b

Y muy quebrantado del hambre darle el pecho solía;   205b

Nunca apetecen hormigas el corazón de abubilla,       206b

Sino lo que el apetito pide o natura reclama,              205

Eso se da a cualquier animal para que vivir pueda,

Cual suele grato sustento de cabras ser la maleza,    207b


No hay comentarios:

Publicar un comentario