LA "PEPINADA" DE FRANCISCO SÁNCHEZ BARBERO: Edición crítica (II)

 

Pepinus! locura foret pensare, nec armas

Tomavit puñis, nec despedire pedruscum

In vita supuit: sabet at manejare barajam,

Vt Rinconetus numquam gariterior esset.                             10

Tat! sine ego sentire, suum mea Musa loorem

Ingeniosa facit. Sopla, Merline, sigamus.

Quas travesuras ludis manualibus ille

Praesentat! callet Mancus⁽¹⁾, sua fama morivit.

Et cubiletes! eat! quando cubiletes⁽²⁾ agarrat,                       15

Dedi sunt ventus, metitus et andat in illis

Demon (per signum!) negrus Cojuelus. Oliva,

Pierides, nostram properate ceñire cabezam;

(1) Famosus titereterus in Matrito.

(2) Vel cubiletas, quia descendit a Graeci-Theutoni-Latini-Castellano; et per istud mismum est brevis ultima syllaba, sicut crateras, ahenos vel crateres.

____________________________________________________________________

11 OV. fast. 2, 359 #mea Musa# 12 PSEVDOMERLINVS poema macarronicum 1-2 ...tot macarronica versus / Musa retumbantes ambas sufflavit in aures) PM₁ 13 sopla, Musa, mihi versus montonibus amplis PM₂ 11 incipe, Musa, mihi versus soplare venustos 14 LVCAN. 4, 812 #sua fama# FOL. Zan. T 1038 #morivit# 18 VERG. ecl. 3, 85 #Pierides#, uitulam lectori pascite uestro ib. 9, 32-33 et me fecere poetam / #Pierides#

____________________________________________________________________

8 puñis : dedis Usoz 9 at M₁Paz : et M₂ 11 Tat! M₁M₂ : Fat Paz : Sat! BAE 14 Praesentat! M₁Paz : Presentat! M₂ || callet : calle BAE 17 Demon : Daemon M₂