Póstquam tres annos Nebríssae appréndimus Artem
Et platiquíllas et reglas praeteritôrum,
Inque aula argúimus semper currénte Latíno.
Isti Humanístae nos praecisâre volêbunt
Ad quòd praecéptos studiêmus rhetoricôrum? 100
Et tunc scribêmus sermónes sícuti Galli,
Ac dábimus gustum auditóribus infatuâtis,
Qui horríbilem librum de Fratre Gerúndio alábant?
Ah, Deus à nobis tales apártet idaeas!
Et qui blasphémant sic contra antíqua statûta, 105
Ad nostras barbas non se deféndere ponunt
Quòd Crítica est Ars per se? sed verúntamen illa
Non ut Major adhuc est declarâta Facúltas:
97. Et platiquíllas. Ad intelligéntiam hujus textûs necésse est sápere, quòd Latínitas crispa et Ciceroniâna, tamquam ista qua scribit dictíssimus Magíster meus, non apprénditur cum solo Arte Nebrissensi, sed studiándo platiquíllas et réliquos commentários, quos vulgò nominâmus quaderníllos, vel de genéribus et praetéritis vel de oratiónibus vel de syntaxi vel de cópia verbôrum vel de syllabis et c. Atque isti libélli compónunt bibliothécam parvam portátilem, quae in tribus annis non potest appréndi memoriáliter nisi ab illis qui habent bonam retentívam. Propter quod optimíssimè cantâvit quidam pöéta:
Tantae molis erat Românam díscere linguam!
103. De Fratre Gerúndio. Auctor istíus libri qui justíssimè vocâtur hîc horríbilis, vóluit ridêre se de praedicatóribus; sed credébat miserábilis auctor quòd scribêbat inter Anglicos vel Gállicos vel Alemános, qui súfferunt istas jocositâtes.
_______________________________________________________________________
98 CIC. Fin. 5, 84 currit oratio
_____________________________________________________________________________________
n. 97, 7 cf. VERG. Aen. 1, 33 tantae molis erat Romanam condere gentem
No hay comentarios:
Publicar un comentario