LA EPÍSTOLA MACARRÓNICA DEL DR. DIEGO SÁNCHEZ: Edición crítica (IV)

Ex quibus omnis odor carnis piscisque saliti.

Et raphani flagrant, redolet manteca ganati;

Miscentur simul vapores, vnde resultant

Ex cunctis cerebro cordi quoque poma suaui.                        60

In nocte, dum cuncta silent, dant membra soporem,

Et requiem quaeritant et reposare parumper.

Haec est prima quies miseris scholaribus aeui:

In colchonis factis non fina sed lana pelote,

Quos de retacis pannorum ropauejerus                                65

Implerit, recubant; pulgas chinchesque videbis

Soepius et in carne gordos mordere piojos.

Hic quebrantatus in foeda syndone iacet

Constructa ex stupa et lota sine jabone,

Quam magis induerant costurae et mille remiendi;              70

Soepe solent pedes et manus concathenare,

Quam lacerant, scindens illam rimosa senectus.

Quoque magis doleas, iam imminente pobreza,

Venit recuerus, macho retinente harone,

Nec portat cartas, nec nummos nec prouisionem.               75

Tunc fremit et clamat scholaris absque camisa

Aut sine dineris, tunc infestare videbis

Et pastelerum, tenderos atque tabernas.

_____________________________________________________________________________

61 OV. met. 10, 446 #cuncta silent# || VERG. Aen. 8, 406; CVLEX, 158 #membra soporem# 62 VALER. 7, 245 quaere malis nostris requiem mentemque repone 63 VERG. Aen. 1, 273; ib. 8, 407 #prima quies# 70 VERG. georg. 3, 309; id. Aen. 7, 788 #quam magis# 71 OV. Pont. 2, 7, 59 #saepe solent# 73 OV. met. 3, 448 #quoque magis doleam#

_____________________________________

60 leu. adnotauit M post cerebro || suaui correxi : suauis M